Hoe leg je uit wat MS precies is? Om het zo helder mogelijk te maken vertel ik in mijn eigen woorden  volgende: een ziekte aan het centrale zenuwstelsel en geen spierziekte, zoals behoorlijk wat mensen denken. En  ik ook in het begin.

Het centrale zenuwstelsel is te vergelijken met een bundel elektriciteit snoeren. Om de zenuwen zit een soort buisje, myeline genaamd. Dit buisje is te vergelijken met het gekleurde plastic omhulsel van een elektriciteitssnoer. Omdat MS een auto-immuun ziekte is valt het lichaam goede cellen aan en daarnaast de myeline. Door die aanvallen verdwijnen stukjes myeline. Door het ontbreken van de myeline, komen de zenuwen bloot te liggen en omdat de zenuwen op sommige plaatsen geen myeline meer hebben, kunnen de hersenen de stroompjes opdrachten niet meer doorgeven naar lichaamsdelen. Lichaamsdelen, zoals bijvoorbeeld armen en benen, krijgen last van uitvalsverschijnselen. Wanneer myeline eenmaal weg is, komt het niet meer terug. Dit betekent dat alle uitvalsverschijnselen onherroepelijk zijn! Natuurlijk jammer voor mij en alle andere MS patiënten. Wat moeilijk en onzeker aan het hele ziekteproces is, is het feit dat je nooit een moment van myeline aanval kunt voorspellen, dus je weet niet of en wanneer er iets veranderd en wanneer je achteruit gaat. Alle beschadigingen zijn blijvend en er is nog geen medicijn ontwikkeld wat ervoor zorgt dat de myeline afbraak stopt of de beschadigingen repareert.

Er kunnen beschadigingen in het ruggenmerg zitten en dat is helemaal lastig, want één van de verschijnselen is dat je dan niet meer zo kan goed lopen. Dit is in mijn geval. Ik loop slecht en mijn rechtervoet sleept en is vaak zo verkrampt dat het voelt alsof mijn tenen gekromd en wel over elkaar plakken. Dit is helaas niet het enige. Ik heb last van de buig spieren, die het winnen van de strek spieren in mijn linker arm en –hand. Gelukkig ben ik rechts, dus als mijn linker arm en hand verkrampt zijn, kan ik nog heel veel!

Welke vormen of types van multiple sclerose (MS) bestaan er?

Sommige vormen of types van multiple sclerose (MS) zijn algemener dan andere

Er bestaan verschillende vormen van multiple sclerose, maar van een duidelijke indeling is eigenlijk nog geen sprake. De verschillende vormen zijn niet duidelijk afgebakend, hoewel er toch een paar grote verschillen kunnen zijn. Overigens geldt wat voor de variëteiten van multiple sclerose geldt, ook voor de ziekte zelf. Ook multiple sclerose is niet altijd even afgebakend.

Op de eerste plaats is er de primaire progressieve vorm van multiple sclerose. In dit geval worden de symptomen van de ziekte sterker nadat de ziekte is vastgesteld. Van duidelijk gedefinieerde opflakkeringen is bij deze vorm van multiple sclerose meestal geen sprake. Bovendien is er weinig of geen verbetering mogelijk. Ongeveer 10% van de multiple sclerose-patiënten lijden aan de primair progressieve vorm van de ziekte. Deze vorm onderscheidt zich van andere vormen van multiple sclerose door de volgende kenmerken: De meeste patiënten zijn ouder bij het vaststellen van de diagnose, de gemiddelde leeftijd bedraagt 40

Ongeveer evenveel mannen als vrouwen worden getroffen, bij andere vormen van multiple sclerose ligt die verhouding op drie vrouwen voor één man

Meestal leidt deze vorm van multiple sclerose sneller tot hulpeloosheid dan relapsing-remitting multiple sclerose

Deze vorm van multiple sclerose beantwoordt slecht aan behandeling, tot dusver is er nauwelijks vooruitgang merkbaar, hoewel er nog steeds onderzoek gebeurt

Relapsing-remitting multiple sclerose is de meest algemeen voorkomende vorm, zeg maar in 90% van de gevallen zal dit type van multiple sclerose worden vastgesteld. Meestal duiken de symptomen op in de 20-er jaren. Periodes van opflakkeringen worden afgewisseld met betere periodes. Overigens bestaat er een grote variatie in de ernst van de manier waarop de zenuwen beschadiging van de zenuwen, in de ernst van de aanvallen, de mate van het herstel en de tijd tussen de opflakkeringen. De meeste mensen met deze vorm van multiple sclerose belanden na verloop van tijd in de secundaire progressieve fase van multiple sclerose.

Na jaren met relapsing-remitting MS te hebben geleefd, belanden de meeste patiënten in de secundaire progressieve vorm van multiple sclerose. Bij dit type beginnen de symptomen een rustig tempo, zonder opflakkeringen of opstootjes. In deze fase is er een grote gelijkenis tussen primaire en secundaire progressieve multiple sclerose. De overgang naar secundaire progressieve multiple sclerose gebeurt meestal 10 tot 20 jaar na het vaststellen van relapsing-remitting multiple sclerose. Enkele dingen zijn opvallend: Hoe ouder de persoon is waarbij de originele diagnose wordt gesteld, hoe sneller de overgang naar secondaire progressieve multiple sclerose zal plaatsvinden Patiënten die onvolledig herstellen van de originele diagnose zullen meestal terugvallen op secundaire progressieve multiple sclerose, bij dezen die herstellen is dat meestal niet het geval

Het proces van de beschadiging van de zenuwen verandert, na de overgang is er minder sprake van ontstekingen maar wel een tragere degeneratie van de zenuwen Deze vorm van multiple sclerose is moeilijk te behandelen en moeilijk te mee te leven, in het beste geval kent een behandeling een matig succes. De progressie van de aandoening verschilt van persoon tot persoon, soms is er sprake van een bepaalde vorm van hulpeloosheid

Progressieve relapsing multiple sclerose is de minst voorkomende vorm van de ziekte. Van tijd tot tijd kunnen zich bij deze vorm van multiple sclerose opflakkeringen voordoen, maar de symptomen van de aandoeningen blijven ook in de periodes tussen opflakkeringen aanwezig. Progressieve relapsing multiple sclerose is de zeldzaamste vorm van multiple sclerose, ze is zeldzaam genoeg om er weinig van te weten. Ongeveer 5% van de patiënten zouden aan deze vorm van multiple sclerose lijden. Progressieve relapsing MS vertoont op verschillende vlakken een sterke gelijkenis met primaire progressieve MS.

(Bron gezondheidsweb.eu)