De zonnebank

omdat ik in een rolstoel zit, zoals jullie wellicht allang weten, wordt mijn voorkant in de zon wel  bruin, maar mijn achterkant blijft spierwit omdat ik niet op mijn buik kan liggen Ik heb al diverse foefeltjes verzonnen zoals voorovergebogen zitten en de rugleuning van mijn rolstoel helemaal plat zodat mijn rug toch een beetje zon krijgt. Maar dit gaat moeilijk want dan kan ik niet meer zo goed bij de bediening van mijn rolstoel en loeren er allerlei gevaren om de hoek.

Gevaar:

–              dat ik uit de stoel kan vallen

–              omvallen

–              iet meer bij de bediening van de rolstoel kan

Plus dat mijn benen aan de achterkant ook niet bruin worden.

Mijn lief heeft wel geprobeerd om mij op het zonnebed te krijgen maar dan is het weer te warm en bij warmte verslapt mijn lichaam dus krijgen wij het niet voor elkaar om mij op een veilige manier weer van het bed af te krijgen. Toen had ik bedacht om misschien zo’n luchtbed aan te schaffen met zo’n zilveren onderkant en een doorzichtige bovenkant waardoor het zonlicht weerkaatst wordt en dat ding dan eventueel op het zonnebed maar Ach Er gingen dus 4 jaar voorbij zonder dat ik mijn achterkant kon bruinen. Dit zijn natuurlijk niet echt belangrijke dingen. En het is natuurlijk heel fijn dat ik me op deze manier, in mijn Permobil, kan voortbewegen maar mijn ijdel stemmetje bleef knagen en toen wist ik het: ik wil onder de zonnebank! Maar omdat wij onze zonnehemel verkocht hadden omdat ik toch niet meer op mijn buik kon  liggen. Had ik mijzelf tussen zo’n wafel ijzer zonnebank liggen. Maar dit vindt dan plaats in mijn hoofd en ik sprak het uit naar mensen maar zonder ooit te bedenken dat het daadwerkelijk zou lukken. Petra hoorde mijn wafelijzer zonnebank verhaal steeds met lede ogen aan en had voor mijn verjaardag vooronderzoek gedaan bij een zonnestudio want er komen wat praktische dingen om de hoek kijken want

–              de Zonnestudio moet rolstoeltoegankelijk zijn

–              de zonnecabine moet ook groot genoeg zijn voor een rolstoel en mij en Marty

–              want hij moet mij ook nog op de zonnebank zien te krijgen

En dan komt het volgende kan ik zo lang op mijn rug blijven liggen op een vlakke plaat? Kan ik de knopjes van de zonnebank zelf bedienen is de zonnebank niet te warm kan ik het dus volhouden? Je begrijpt dat dit best wat dingetjes zijn.

Gelukkig heeft Petra research gedaan in een zonnestudio en al deze dingetjes meegenomen in haar onderzoek en zij kwam tot de conclusie dat het best zou moeten lukken! Dus ik kreeg een waardebon voor mijn verjaardag van haar. Dus Marty en ik op een woensdag in maart naar de Zonnestudio een beetje gespannen vertelde ik dat van mijn waardebon en het meisje achter de kassa wist precies waar het over ging! Na het afnemen van een huidtest togen wij naar de zonnecabine. Er staat een futuristisch uitziende zonnebank en deze heeft een plaat waar je op moet liggen die helemaal niet vlak is. Het meisje van de Zonnestudio legt ons even  snel uit hoe alles werkt, deze uitleg ben ik, door de zenuwen, direct een beetje vergeten…. en dan kunnen wij aan het avontuur beginnen!

Marty positioneert mij op deze plaat. De volgende keer moeten we wel een handdoek meenemen want de plaat is zo stroef als morgen heel de dag en ik kan dus ook niet makkelijk ‘glijden’ maar uiteindelijk lukt het.  Ik kan warempel de knopjes zelf bedienen. Ik zet het ding aan Marty heeft hem dicht gedaan en daar lig ik dan onder de zonnebank wauw wauw! De eerste sessie duurt slechts 10 minuten maar 10 minuten is lang genoeg en wel heerlijk en ik vind dat ik al een stuk bruiner ben. En heel mijn lijf is bruin dus ook de achterkant en hier ging het in principe om. Maar dat de voorkant ook gekleurd is dat is helemaal mooi.

Tot de volgende keer zonnebankje!